Een roepende in de woestijn

Regelmatig spreek ik beleids- en procesadviseurs die willen voorkomen dat jongeren verder afglijden naar de georganiseerde criminaliteit. Ze vertellen me vaak dat ze meer tijd nodig hebben. Meer tijd om afspraken te maken met betrokken partners en collega’s en meer tijd en ruimte om te zorgen dat deze afspraken ook echt worden nagekomen.

Valse start

Deze beleids- en procesadviseurs hebben te veel taken en zijn daardoor overbelast. De waan van de dag bepaalt hun werk. Deze combinatie van gebrek aan tijd, ruimte en focus leidt regelmatig tot een valse start in de aanpak. Want afspraken met partners en collega’s over wat er moet gebeuren en wie wat doet kost tijd. Die er dus niet is. Daardoor hapert de samenwerking en voelt iedereen zich op zulke momenten een roepende in de woestijn. Met als gevolg dat resultaten uitblijven.

De beste start

Wil je een start maken met elkaar om te voorkomen dat jongeren afglijden naar de georganiseerde criminaliteit? De beste start is om met elkaar duidelijke afspraken te maken. Hierbij zijn 4 punten belangrijk:

1. Stel samen realistische doelen op. Dan weet iedereen wat hij moet doen en wat hij kan verwachten.
2. Maak concreet wie verantwoordelijk is voor welke taak.
3. Afspraken nakomen creëert onderling vertrouwen en versterkt de relatie. Spreek dat naar elkaar uit en vraag elkaar regelmatig naar de voortgang.
4. Goede afspraken maken, kan conflicten voorkomen. Maak daarom samen de verwachtingen, verantwoordelijkheden en rollen concreet.

Deze 4 punten zijn natuurlijk niet ‘het ei van Columbus’, maar helpen om tot betere afspraken te komen. Dat is wat ik probeer mee te geven in mijn gesprekken met beleids- en procesadviseurs. Daarbij voel ik me soms ook een roepende in de woestijn. Want deze 4 punten klinken (te) bekend en (te) simpel in de oren van mijn gesprekspartners en daarmee belanden ze op de stapel ‘dat weten we’. Terwijl als je deze punten werkelijk goed inkleurt, ze echt verandering brengen.

Terug naar het thuisfront

Thuis hebben we in overleg de volgende afspraken gemaakt. De ene week is mijn dochter (13) verantwoordelijk voor het dagelijks in- en uitruimen van de vaatwasser. In dezelfde week is mijn zoon (11) verantwoordelijk voor het schoonmaken van de toiletten en wastafels (2 keer). Komen zij hun afspraken niet na dan krijgen zij minder zakgeld. Zij stemden in met deze afspraak. We hadden even tijd nodig om tot deze afspraken te komen, maar nu werkt het. Dat gevoel van een roepende in de woestijn is nu veel minder.

Wil jij een boost geven aan de samenwerking, kijk dan naar de mogelijkheden of neem contact op met Nicole Langeveld.