Recensie – Drillrap; een roep om hulp

Ik zie het produceren van dit muziekgenre eigenlijk als een roep om hulp. Als je kijkt naar de individuele jongeren in zo’n groep willen ze er diep van binnen niet bij horen. Paul Vugts verwoordt het heel mooi in de uitzending: “Ze hebben zichzelf klemgezet in een angstcultuur.”

Drillrap is een muziekgenre die erg populair is onder jongeren in stadsdeel Amsterdam Zuidoost. Deze aflevering van Parools’ Amsterdam Wereldstad gaat over het duistere randje van dit genre. Misdaadverslaggever Paul Vugts en Joran de Jong van het actiecentrum Veiligheid en Zorg, gemeente Amsterdam zaten aan tafel. Opvallend en herkenbaar tegelijkertijd vind ik dat hier geen professionals uit de muziekindustrie aan tafel zitten, maar juist professionals die zich bezighouden met de aanpak van criminaliteit.

Serieuze aandacht voor drillrap

“Drillrap is de nieuwste subgenre van hiphop en daarin heeft geweld een centrale plek”, vertelt Joran de Jong de luisteraars. Oorspronkelijk kwam het uit Chicago. De slechte lokale omstandigheden maakten dat drillrap daar ontstond. Vanuit Chicago vloog het over naar Engeland en kwam toen in 2017 naar Nederland overgewaaid. De normen en waarden binnen de straatcultuur nemen in de raps een centrale rol in. “Ik vind het bizar hoe persoonlijk de bedreigingen zijn”, verbaast Danisa zich. “Je wordt gewoon met naam en toenaam genoemd dat ze je dood willen hebben. En natuurlijk weten we uit onderzoek dat we voorzichtig moeten zijn in het trekken van conclusies dat drillrap direct zorgt voor schietpartijen met slachtoffers als gevolg. Maar als je ziet hoe vaak het wel in relatie tot elkaar wordt gebracht, vind ik het goed om te zien dat organisaties dit onderwerp wel serieus nemen en hier veel aandacht aan geven.”

Drillrapscene

Je bent jong, je wilt ergens bij horen, je woont in een buurt waar een drillrapgroep is. Ik denk dat het voor veel jongeren een logische stap is om samen met hun vrienden in de buurt een clip op te nemen. In hoeverre zullen ze nou echt rationeel een keuze maken om in zo’n groep te stappen? Ik denk dat dat vies tegenvalt. Ze realiseren zich niet dat 1 en vervolgens meerdere clips opnemen, serieuze angst kan betekenen en ook kan eindigen met een criminele carrière. Ik schrik van het voorbeeld dat jongeren die in de drillrapscene zaten, verhuisd zijn. Ze durfden niet meer in de oude buurt te komen, maar voelden toch ook de druk om daar af en toe toch een clip op te nemen, zodat anderen zien dat ze daar nog steeds komen. Bizar vind ik dat. Alsof iemand anders de controle over jouw leven heeft overgenomen.

Drillrap de kop indrukken

Je merkt dat we als maatschappij ook nog zoekende zijn in hoe we hiermee om moeten gaan. De overheid probeert de excessen van drillrap te bestrijden en zet in op het verminderen van messengeweld, wapengebruik en bedreigingen. Zo veroordeelde de rechtbank vorig jaar voor het eerst drillrappers voor opruiing. Ze maakten een rapvideo met teksten als “Catch een opp ik ‘m echt (dood)” en ”Ik wil mn opps in intensive care”.

Maar in augustus zette het hof in Amsterdam een streep door het opruiingsvonnis. Sommige partijen zien dit als een tegenvaller in de strijd tegen drillrapgeweld. De pogingen van politie en justitie om de makers en verspreiders van drillrapvideo’s dwars te zitten, worden hierdoor bemoeilijkt. Het ligt voor de hand dat het OM tegen deze uitspraak van het hof in zal gaan, omdat het vervolgen van drillrappers voor opruiiing een belangrijk onderdeel van het beleid is. Het is een manier om het dodelijk geweld dat in relatie kan staan met drillrap de kop in te drukken.

Kijk naar wat er achter de maskers zit

Toch moeten we niet vergeten om wat voor jongeren dit gaat. Achter de maskers die ze opzetten in de clips, schuilen vaak kwetsbare jongeren die eigenlijk om hulp roepen. Laten we als professionals inzetten op het vergroten van de weerbaarheid van deze jongeren en zorgen dat zij weloverwogen keuzes maken. Laten we ons afvragen, iedere keer opnieuw: ‘Welke hulp heeft hij of zij nu nodig?’
Wat vind jij?