Zorg- en adviesteam

Wanneer de professional vervolghulp en zorg aan een jongere noodzakelijk acht, bespreekt hij dit met de samenwerkingspartners.

Voorbeeld 1: Uit gesprekken met de jongere blijkt dat hij (nog steeds) afwijkend en ontoelaatbaar gedrag vertoont. De jongere is bijvoorbeeld onvoldoende gere-integreerd op de leefgebieden wonen, zorg, onderwijs, vrije tijd, werk en inkomen en sociaal netwerk. Signalen die hierop duiden, bespreekt de professional in het overleg met de netwerkpartners.

Voorbeeld 2: De Raad voor de Kinderbescherming heeft een signalerende en informerende rol. In het Netwerk-Trajectberaad wordt met partners de passende zorg besproken.

De netwerkpartners krijgen zowel gevraagd als ongevraagd advies over het gesignaleerde probleem.

Voorbeeld 1: De directeur van de Justitiële Jeugdinrichting kan de rechter adviseren om de jongere een langer traject van nazorg te geven.

Voorbeeld 2: De gemeenteambtenaar adviseert een collega uit een andere gemeente over zijn nazorgbeleid van ex-gedetineerde jongeren.

Voorbeeld 3: De partners in het Veiligheidshuis geven elk hun advies over de invulling van het nazorgtraject van de jongere die in detentie heeft gezeten.

Om een probleem te beëindigen of te zorgen dat er een trendbreuk plaatsvindt in het gedrag door middel van een positieve stimulans, moet – na signalering – het probleem bij de kop gevat worden en actie worden ondernomen.

Voorbeeld 1: De professional brengt het gesignaleerde probleem (eventueel samen met een partner) door middel van onderzoek in kaart. Indien nodig, zet hij een aanpak in om het negatieve ontwikkelingsproces een halt toe te roepen. Of er wordt een nieuwe aanpak ontwikkeld.

Voorbeeld 2: Raad voor de Kinderbescherming geeft opdracht voor onderzoek om vast te stellen wat er aan de hand is en zorgt dat er een behandeling wordt gestart.