Het zijn ook altijd de jongeren!

Terwijl ik dit schrijf, is Nederland in rep en roer over de ‘coronafeestjes’. Jongeren die op afgelegen plekken feestjes vieren, politie die de boel opbreekt en jongeren die (zonder boete) naar huis worden gestuurd. En dan Nederland die hier over valt.

Zat van corona?

13 oktober, 19.00 uur. Weer zet ik de televisie aan voor weer een nieuwe persconferentie. Nieuwe maatregelen. 27 oktober 19.00 uur. Een persmoment dit keer, over het feit dat er nog geen nieuwe maatregelen worden aangekondigd. Maar mochten de cijfers zo snel stijgen, dan komen er zeker nieuwe maatregelen om dit onder controle te krijgen.

Ben ik zat van corona? Ben ik de maatregelen zat? Nee, volgens mij niet. Ik ben vooral zat van het vingertje wijzen. De polarisatie. Het wij-tegen-zij denken die het bij mensen oproept. De jongere die zich niet aan de regels houdt. Maar hou op zeg. Zijn het alle jongeren die de maatregelen niet gehoorzamen?

In gesprek gaan

Laten we alsjeblieft stoppen met wijzen, maar met elkaar in gesprek gaan. Waarom hangt de jeugd in groepen rond? Waarom lijkt de jeugdcriminaliteit, het geweld onder de jeugd en de bedreigingen zulke buitensporige proporties aan te nemen? Heb ik het antwoord? Absoluut niet.

Veel gemeenten en jongerenwerkers gaan in gesprek met de jongeren. Laten we dát voorbeeld vooral volgen. Wellicht kan ‘de burger’ hier ook iets van leren. In het kader van ‘goed voorbeeld doet goed volgen’. Toch? Wat hebben zij nodig? Wat valt hen zwaar? Hoe is de situatie thuis? Laten we stoppen óver elkaar te praten en starten om mét elkaar te praten. Vertel eens wat jou bezighoudt. Hoe de situatie jou raakt! En weet je wat? Zelfs met jongeren kun je praten. Echt waar. En als we dat allemaal gaan doen? Misschien, heel misschien, kunnen we het dan samen doen. Want: alleen samen krijgen we het virus onder controle 🙂

Wist je dat het CCV gemeenten en partners begeleidt in de aanpak van jeugdgroepen en jeugdcriminaliteit? Bekijk de mogelijkheden.