De strijd tegen ‘F-game’ en bonkers
Politie en justitie in Amsterdam geven steeds meer prioriteit aan de strijd tegen ‘F-game’ (internetfraude) en bonkers (online oplichters). Het Parool publiceerde onlangs een bericht over de strafzaken tegen een aantal jonge internetcriminelen.
Gestolen data en social engineering
Twee twintigers zijn veroordeeld voor het stelen van grote hoeveelheden data van bedrijven en overheidsinstanties. Een derde verdachte wordt in een tweede zaak nog apart vervolgd. De hackers gingen steeds hetzelfde te werk. Eerst zetten ze een digitale kraak, dan leggen ze contact met de bedrijven en vervolgens dreigen ze de informatie te koop te zetten op forums.
De gestolen gegevens worden niet alleen gebruikt om de eigenaren af te persen. Volgens Europol vormt het op dit moment de belangrijkste handelswaar binnen de criminele cybereconomie: gestolen data. Door gegevens te combineren ontstaan doorzoekbare datasets. Slachtoffers worden gebeld door iemand die zich bijvoorbeeld voordoet als een bankmedewerker. Als het slachtoffer vervolgens in de val is gelopen en bankgegevens heeft afgestaan, wordt zijn of haar bankrekening geplunderd. Er zijn zelfs hele draaiboeken en geraffineerde ‘belscripts’ voor dergelijke babbeltrucs te koop via versleutelde communicatiekanalen zoals Telegram. Vorig jaar bedroeg de totale schade van deze vorm van oplichting €51 miljoen.
Bonker
In een onderzoek naar wapenhandel was Harun G. (21) uit Amsterdam-West in beeld gekomen. Justitie ziet hem als een klassieke ‘bonker’, zoals het in straattaal heet: een oplichter die slachtoffers behendig geld aftroggelt via computer en telefoon.
De politie trof bij hem ‘leads’, lijsten persoonsgegevens, met meer dan anderhalf miljoen telefoonnummers, e-mailadressen en andere data van potentiële slachtoffers. Die zou hij hebben gebruikt om sms-bommen en phishing-mails te versturen naar slachtoffers.
Professioneel
Deze veelal jonge mannen opereren zeer professioneel en gewiekst, en meestal niet thuis maar vanuit een hotel, kantoor of zelfs een auto waarmee ze met een router en wifi-hotspot onopvallend hun anonieme gang gaan. De daders zien hun online oplichting en fraude vaak als een victimless crime, zonder echte slachtoffers. Banken en andere instanties vergoeden de schade toch wel, denken ze. Dat hangt overigens sterk af van het type oplichting, maar niettemin lijden de banken jaarlijks voor miljoenen euro’s aan schade. De computercriminaliteit is vaak verweven met andere, meer klassieke misdrijven.
Bron: parool.nl